Slupsk - moje rodzinne miasto

Słupsk słynie z Zamku Książąt Pomorskich, Spichlerza Richtera i Herbaciarni, Baszty Czarownic, Młyna Zamkowego oraz festiwali muzycznych.

Słupsk to miasto na Pobrzeżu Słowińskim nad rzeką Słupią, oddalone 18 km od Bałtyku. Już pod koniec X wieku był tu gród pomorski, którego pozostałością jest stare grodzisko. Do najważniejszych zabytków miasta zalicza się m.in. Zamek Książąt Pomorskich będący siedzibą Muzeum Pomorza Środkowego. Prezentuje się w nim zbiory dotyczące historii regionu, sarkofagi Anny i Ernesta Bogusława de Croy oraz największy na świecie zbiór dzieł Witkacego. Młyn Zamkowy jest najstarszym obiektem przemysłowym na Pomorzu. Dobrze zachowały się fragmenty murów miejskich z bramami Młyńską i Nową oraz Basztą Czarownic. Słupsk jest ważnym centrum kultury na Pobrzeżu. Z wielu odbywających się tu cyklicznie imprez warto wymienić Festiwal Pianistyki Polskiej, Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej oraz Komeda Jazz Festiwal.

 

W Słupsku warto odwiedzić plac Zwycięstwa, zwany też Nowym Rynkiem. Szczególnym urokiem cieszy się on nocą, gdy budowle przy nim zlokalizowane są rozświetlone.

Plac powstał w 1886 roku, w miejscu dawnego stawu. W centralnym punkcie Nowego Rynku zobaczyć można Nowy Ratusz, z początku XX wieku. Jest on siedzibą Urzędu Miasta. Zachwyca swą okazałością i rozmiarami. Warto zobaczyć też Pomnik Zwycięstwa z 1962 roku. Na placu mieści się parking samochodowy.

 

 Warto zobaczyć Nowy Ratusz w Słupsku, w którym znajduje się Urząd Miasta. Znaleźć tu można także "niedźwiadka szczęścia".

Nowy Ratusz w Słupsku wzniesiono w 1901 roku. Jest to okazała, monumentalna budowla w stylu neogotyckim. Miała zastąpić stary ratusz, który od razu po jej wybudowaniu, rozebrano. Wewnątrz zobaczyć można liczące ponad 100 lat tapety, monumentalne malowidła i witraże. Codziennie o godzinie 12 z wieży ratuszowej rozbrzmiewa hejnał.
Tutaj znajduje się kopia bursztynowego niedźwiadka, który dzięki swej sławie talizmanu łowców zawdzięcza opinię szczęśliwego. Oryginalna figurkę znaleziono w XIX wieku. Oszacowano datę jej powstania na ok 1000 r. p.n.e. Jest to najstarszy przedmiot znaleziony w Słupsku, który przynosił miastu powodzenie. 

 

 Ulica Nowobramska była przed II wojną światową jedną z najpiękniejszych ulic Słupska, nazywanego wtedy "małym Paryżem". Dziś odzyskuje swą rangę.

Nowobramska w średniowieczu była traktem grodzkim, którym do Słupska wjeżdżało się od strony zachodniej. Roiło się tu od różnego rodzaju kramów, karczm i zajazdów. Tak było aż do II wojny światowej, z tym, że z czasem ulica stała się bardziej ekskluzywną aleją. Nowobramska ucierpiała bardzo w czasie wojny, większość budynków przy niej stojących uległa zniszczeniu. Mimo to, dziś znów jest jedną z najważniejszych ulic miasta. Po rewitalizacji, którą przeszła kilka lat temu, odzyskała blask i jest jednym z najchętniej odwiedzanych miejsc w mieście.

 

 Słupsk otoczony był murami obronnymi już w XIII wieku, jednak dopiero po 1365 roku zdecydowano się zastąpić drewnianą konstrukcję kamiennymi murami. Do dziś przetrwała większa ich część.

Całkowity obwód murów obronnych, wraz z bramami w średniowiecznym Słupsku wynosił 2400 m. Mury wznoszono z cegieł, na kamiennych fundamentach. Do dziś zachowały się w oryginale fragmenty murów po zachodniej i północnej części miasta. Mają one nawet 6 m wysokości i 1 m grubości. Wschodnie i południowe mury pochodzą z późniejszego okresu - są to raczej łuki wsparte na kamiennych fundamentach. Najstarsze zobaczyć można przy ul. Grodzkiej, Fr.Nullo, Zamkowej i Jagiełły.

 

Pozostałość murów obronnych, w której więziono niegdyś domniemane czarownice.

Baszta była kiedyś elementem murów obronnych Słupska. Gdy w XVII wieku straciła na znaczeniu, przekształcono ją w więzienie dla kobiet podejrzanych o zajmowanie się czarami. Dlatego nazywana jest Basztą Czarownic. W swoich bogatych dziejach była ona także stajnią i magazynem, a dziś w odrestaurowanej budowli mieści się Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej.

 

Jeden z najważniejszych kościołów Słupska wzniesiony w XIII wieku. Nazywany też Kościołem Farnym. Nosi wezwanie NMP Królowej Różańca Świętego.

Budowa tego gotyckiego kościoła rozpoczęła się w XIII wieku i od tego czasu był on kilkukrotnie przebudowywany oraz odbudowywany po wielkich pożarach miasta. Wewnątrz podziwiać możemy m.in. barokową ambonę i piękne współczesne witraże. W lata 70. pojawił się pomysł, aby kościół stał się siedzibą nowej diecezji, jednak ostatecznie z planów zrezygnowano. W 2004 roku udało się odbudować wieżę, która wraz z wieloma innymi elementami uległa zniszczeniom podczas walk wojennych w 1945 roku

 

 Brama będąca pozostałością po dawnych murach miejskich.

Brama Młyńska jest pozostałością po dawnych murach miejskich. Została wzniesiona w XIV i XV wieku w stylu gotyckim. Swoją nazwę zawdzięcza bliskiemu sąsiedztwu młyna wodnego. W 1945 roku brama została zniszczona podczas działań wojennych, a jej ruiny zabezpieczono dopiero 5 lat później. Remont przeprowadzono w 1965 roku i od tego czasu Brama Młyńska jest częścią Muzeum Pomorza Środkowego.

 

 Gotycki zamek wybudowany na początku XVI wieku.

Ten wybudowany na początku XVI wieku zamek był przez lata rezydencją książąt pomorskich. Po przejęciu panowania nad miastem przez Niemców zamek zaczął podupadać, będąc przez pewien czas koszarami wojskowymi, a później nawet magazynem zbożowym. Po II Wojnie Światowej zamek przeszedł remont. Obecnie swoją siedzibę ma w nim Muzeum Pomorza Środkowego dysponujące dużymi zbiorami prac Stanisława Ignacego Witkiewicza.

 

To najstarszy w Polsce zachowany obiekt przemysłowy.

Młyn Zamkowy zbudowano na długo przed wzniesieniem Zamku Książąt Pomorskich. Dziś oglądać można w nim ekspozycję etnograficzną Muzeum Pomorza Środkowego.
Młyn Zamkowy był początkowo małym młynem wodnym. Zbudowano go w 1 połowie XIV wieku na posesji książęcej. Jego duże rozmiary i małe okienka świadczą o tym, że pełnił też funkcję spichlerza. Był kilkukrotnie przebudowywany.